Het Nieuwsblad van 8 juni 2012 : « Peuter (1,5 jaar) sterft aan hartaanval enkele dagen na vaccinaties », met de opmerking dat er inmiddels autopsie was uitgevoerd en dat de wetsdokter concludeerde dat het hier om een natuurlijk overlijden zou gaan !
En natuurlijk konden we hier op wachten... Wij hadden dit al zien aankomen nog voordat de autopsie zou worden uitgevoerd : NOOIT zullen de autoriteiten het toegeven.
Het ligt NOOIT aan het vaccin.
Herinnert U zich nog die 7 sterfgevallen op 2000 patiënten bij de klinische testen van het H1N1 Pandemrix vaccin ? Ook hier werd NOOIT met een beschuldigde vinger naar het vaccin gewezen.
Tijdens de klinische testen van het anti-rotavirus vaccin Rotateq, overleden 44 kinderen in de twee groepen (gevaccineerde- en placebogroep) en ook daar concludeerden de verantwoordelijken dat het vaccin NIET in verband kon worden gebracht met deze sterfgevallen (terwijl dit toch een hoge doodsoorzaak laat zien, 0,2% of één sterfgeval op 500 kinderen!).
Hoelang gaat het publiek dit nog pikken zonder in te zien dat het hier in werkelijkheid ALTIJD gaat over het vrijspreken van een vaccin en het beschermen van de big business, zonder nog maar te spreken over het heilig verklaarde vaccinatiebeleid.
En iedere keer weer hetzelfde scenario : de illusie wekken van een betrouwbaar en onafhankelijk onderzoek. In sommige gevallen wordt autopsie zelfs categorisch door de rechter geweigerd zoals de ouders van de kleine Stacy uit Charleroi hebben ondervonden. Bij Xandro leek het weigeren hiervan te riskant, omdat het publiek dan zeker en vast zou hebben geprotesteerd en men kon simpelweg niet anders na het autopsieverbod op de kleine Stacy, dat ook als een « lastig » post-vaccinaal overlijden beschouwd werd.
Kind & Gezin verklaarde te delen in het verdriet van de ouders. Wanneer we echter de ondermaatse en kindonvriendelijke houding van de prikkende arts van deze organisatie onder de loep nemen die de anderhalf-jarige Xandro zelfs toesnauwde « een ambetant ventje te zijn, die niet eens even stil kon blijven zitten », terwijl hij het intussen uitkrijste bij het prikken met het BMR vaccin, dan kunnen we toch niet anders dan ons verbijten over de niet te tolereren handelwijze van Kind & Gezin die toch verantwoordelijk geacht wordt te zijn voor de onder hun vlag aangestelde praktiserende zorgverleners.
Ontkennend gedrag en bedriegelijk mededogen zijn dus in feite de sleutelwoorden die dit agressieve vaccinatiebeleid in stand houden.
Met het verstrijken van de tijd vallen er meer en meer puzzelstukjes op de plaats : het beschermen van vaccins wordt alom steeds beter georganiseerd (vaccins, niet de kinderen !). In de USA heeft het Hoog Gerechtshof het juridisch vrijwaren vastgelegd voor fabrikanten van « onvermijdelijk gevaarlijke produkten » om faillissementen door claims te vermijden. In Europa zagen we hetzelfde gebeuren bij de aankoopcontracten van het H1N1-vaccin. Ook hier het in bescherming nemen van de fabrikanten die alleen nog een « fabricagefoutje » verweten kan worden, iets wat onmogelijk te bewijzen valt door de slachtoffers.
Het is van het grootste belang om zich nu te buigen over de rol en handelwijze van organisaties zoals Kind & Gezin en het ONE in het voortdurend in bescherming nemen van hun vaccinatiesysteem. Onder het mom van « het bevorderen van het beschermen van kinderen », lijkt het er vooral op dat dit juridisch aspect het ONE en Kind & Gezin in de kaart speelt bij het doorgaan met inenten van de meeste belgische kinderen, waarvan de jongsten statistisch gezien het meeste risico lopen (vergeleken met volwassenen) op een post-vaccinaal overlijden tengevolge van een verzwakt immuunsysteem.
De door Kind & Gezin en het ONE aan hun vaccinatiepersoneel aangeboden interne aansprakelijkheidsverzekering, specifiek handelend over sterfgevallen tengevolge van de vaccins, lijkt dus een zegen te zijn voor deze beroepsgroep bij het wegnemen van hun angst en weerstand, die anders als een zwaard van Damocles boven hun hoofd zal blijven hangen.
Het is dus duidelijk dat de aan de lopende band vaccinerende artsen van het ONE en Kind & Gezin, een groot risico lopen om geconfronteerd te worden met het overlijden van een recentelijk gevaccineerd kind.
Het zou daarom goed zijn wanneer deze artsen zich verantwoorden voor hun met name onvoorzichtig en onzorgvuldig handelen bij het vaccineren van een reeds verzwakt kind (dit in tegenstelling tot het nauwgezet en omzichtig praktiseren van zorgverleners in andere beroepsgroepen). Dit zeker ook gezien het stelselmatig met voeten treden van de patiëntenwet van 2002 door het niet informeren van de ouders over ernstige bijwerkingen van vaccins zoals de BMR prik.
Het is te hopen dat deze artsen het bewijs moge leveren, indien hen dit tenminste toegestaan wordt, dat zij hun verplichtingen nakomen! Hebben zij bijvoorbeeld de ouders ingelicht onder welke criteria veiligheidstesten met levende virussen worden uitgevoerd, zoals het BMR vaccin ? Het is heel goed mogelijk dat zij hier zelf niet van op de hoogte zijn, maar dat is nog altijd geen excuus.
Dit zijn fundamentele elementen voor een grondwettelijke vrije keuze en voorafgaande informatie (« informed consent »). De europese eisen in deze materie zijn uitermate laks.
Wat uitgebreidere achtergrondinformatie om de naar waarheid zoekende lezer een juister beeld te geven over dit absoluut onbetrouwbare « marionettentheater » dat zeker niet ten voordele van de patiënt uitvalt :
- Allereerst : wanneer gevaccineerde apen binnen de eerste 48 uur na het inenten sterven, wordt dit overlijden als « niet causaal » beschouwd en deze richtlijn blijft van kracht zolang het sterftecijfer maar onder de 20% blijft. Met andere woorden, als 10 of zelfs 19% van de gevaccineerde apen vroegtijdig overlijdt na vaccinatie, gaat alles gewoon door zonder dat het vaccin als schuldige wordt aangewezen. Een enorme misvatting op veiligheidsniveau en we herhalen nog eens het lichtzinnig optreden van het Europees Agentschap in verband met de tijdens de klinische testen opgedoken problemen met het H1N1 vaccin Pandemrix, waarbij 7 op 2000 patiënten overleden (wat enorm hoog is).
- Dan nog een ander aspect: geïnjecteerde vaccins bij dieren zijn geen combinatievaccins (het BMR vaccin bevat echter 3 componenten, mazelen, bof, rode hond). We weten maar al te goed dat alle synergetische effecten van toegediende produkten bij levende wezens met de grootste zorg moeten worden bekeken en dan met name in termen van veiligheid !
[Bron: Methods of Analysis 2.6.18 – Test for neurovirulence of live virus vaccines. EUROPEAN PHARMACOPOEIA, 5th Edition.]
Zeker is wel dat de kleine Xandro al ziekelijk was op het moment van deze vaccinatie (één teveel...). Maar wie kan (op basis van deze simpele uitwendige autopsie en waarvan de resultaten alleen worden bevestigd in het ideologisch kader van de wetsdokter, die wetenschappelijk gezien een verband met het vaccin niet mag uitsluiten, en dit enkel en alleen gebaseerd op de summiere vraag in het aan te vinken kadertje : « wel of niet gevonden toxische substanties ») voorbijgaan aan de vermoedelijk bestaande onderzoeken naar veranderingen in het immuniteitsbeeld veroorzaakt door voorgaande vaccinaties. Dit ook gezien in het licht van een hoogstwaarschijnlijk in die mate aangetast immuunsysteem dat gevolgen heeft kunnen hebben voor een voor zichzelf sprekende chronische bronchiolitis (RSV = Respiratory Syncitial virus).
Wie kan bevestigen dat hij ook gestorven zou zijn zonder dit BMR-vaccin ?
Integendeel, bij het ontbreken van welke andere solide onderbouwde conclusie dan ook, lijkt het eerder vanzelfsprekend dat de vaccinatie oorzaak is van dit overlijden, TOT HET TEGENDEEL BEWEZEN IS, want een kindje van deze leeftijd sterft niet zomaar aan een « hartaanval » en bronchitis op zich zou nauwelijks voldoende reden mogen zijn.
